Inwestowanie jest dość specyficzną dziedziną naszego życia. Można by rzecz, że to takie krzywe zwierciadło – co w rzeczywistości jest czarne, w świecie inwestycyjnym wydaje się białe. Co jest małe, inwestorowi jawić się będzie jako duże. Bardzo ciekawe wnioski można wysnuć z własnego zachowania jeżeli spojrzymy na siebie jako na inwestora i na siebie jako osobę zajmującą się czymkolwiek innym.
Czasami wszystko zaczyna się do dobrego pomysłu. Im bardziej oryginalny pomysł tym lepiej. A czy jest coś lepszego i bardziej nietypowego niż odwiedzić najsławniejszego inwestora na świecie?
Żyjemy w ciekawych czasach. Z jednej strony ludzie (głównie w krajach zachodu) żądają coraz większych zabezpieczeń socjalnych – płatnych i coraz dłuższych urlopów, wyższych pensji, płatnego chorobowego, cyklicznych przerw na podładowanie akumulatorów (np. w Szwecji jest możliwość wzięcia półrocznego, bezpłatnego urlopu), krótszego dnia pracy i zapewnienia benefitów w biurze. Z drugiej te same osoby bez najmniejszego problemu pracują w warunkach, którym bliżej do obozu pracy niż warunkom o których pisałem chwilę wcześniej. Co więcej okazuje się, że te fatalne warunki zaczynają być postrzegane jako preferowana ścieżka kariery.
Co jakiś czas niektórzy inwestorzy zastanawiają się nad sposobem zabezpieczenia portfela w obawie przed nadchodzącym kryzysem. Niestety mało kto zdaje sobie sprawę z tego, że zabezpieczenie może prowadzić do… potężnych strat
Artykuł dla Equity Magazine wydanie 45, strona 27.
Opinie i Komentarze